هوش مصنوعی، رویای پزشکی از راه دور را محقق می‌کند؟
تاریخ انتشار: ۸ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۳۹۸۵۲۴
هوش مصنوعی، جدیدترین پدیده در دنیای فناوری اطلاعات به شمار می رود و شاخه‌ای از علوم رایانه است که با شبیه سازی هوش انسانی برای کامپیوتر توانسته علوم مختلف را تحت تاثیر قرار دهد و هدف اصلی آن تولید ماشین‌های هوشمندی است که بتواند همانند انسان فکر کند و توانایی تقلید از رفتار انسان را داشته باشد.
هوش مصنوعی در دنیا کاربردهای متنوع و فراوانی دارد؛ از این تکنولوژی در زمینه‌های مختلفی برای اتوماتیک کردن و یا هوشمند کردن فرآیندها استفاده می‌شود و بدون تردید حوزه پزشکی نیز می‌تواند از این پدیده برای خدمت رسانی بهتر به جامعه در عرصه سلامت، بهداشت فردی و اجتماعی، بهبود نتایج معالجه بیماران و در عین حال کاهش هزینه درمان بیشترین استفاده را ببرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
پزشکی از راه‌دور هزینه درمان بیماران را کاهش می‌دهد
استاد گروه مدیریت و فناوری اطلاعات سلامت دانشگاه علوم پزشکی ایران با اشاره به اجرای یک طرح تحقیقاتی با موضوع «کاربرد هوش مصنوعی در پزشکی از راه دور» اظهار داشت: تله مدیسین منجر به کاهش مراجعات، هزینه و راحتی بیشتر در دریافت خدمات برای بیماران می‌شود. همچنین هوش مصنوعی سرعت و دقت ارائه خدمات را بیشتر و خطاها را کمتر می‌کند. بنابراین ترکیب این دو فناوری مزایای زیادی برای بیماران خواهد داشت.
عباس شیخ طاهری؛ دبیر هسته پژوهشی هوش مصنوعی و سلامت دیجیتال که در حوزه های به کارگیری یادگیری ماشین در حوزه سلامت، سلامت دیجیتال، و نظام‌های مدیریت داده‌ها و اطلاعات سلامت در قالب برنامه‌های ثبت بیماری و پیامدهای سلامت تحقیقات پژوهشی داشته است، در این زمینه می گوید: در هسته پژوهشی هوش مصنوعی و سلامت دیجیتال که از ۴ سال پیش شکل گرفته، سعی شده است تا در راستای اولویت‌های تحقیقاتی و اهداف کلان دانشگاه فعالیت شود.
به گفته وی، در این هسته تحقیقاتی، درحوزه سلامت دیجیتال و پزشکی از راه دور، حوزه هوش مصنوعی و یادگیری ماشین، سامانه‌های بهداشت عمومی و ثبت بیماری‌ها، سلامت همراه و زیرساخت‌های فناوری اطلاعات سلامت فعالیت می‌شود.
شیخ طاهری به همکاری با گروه‌های بالینی مختلف در داخل و خارج دانشگاه برای راه اندازی این برنامه‌ها، تولید اپلیکیشن‌های حوزه سلامت و ارائه مدل‌های هوش مصنوعی (عمدتا یادگیری ماشین) برای تشخیص بیماری یا پیش بینی پیامد بیماران به‌خصوص پیامدهای کوتاه مدت یا بلندمدت مراقبت و استانداردهای مربوط به فناوری‌های اطلاعات سلامت و به طور مشخص تر استانداردهای ترمینولوژی و کدینگ اشاره کرد و اظهار داشت: در قالب این هسته تاکنون با بیش از ۱۰ دانشگاه کشور و مراکزی مانند وزارت بهداشت و سازمان جهانی بهداشت همکاری داشته و در راه اندازی بیش از ۱۵ برنامه ثبت بیماری و پیامد سلامت مشارکت داشته ام.
این استاد دانشگاه علوم پزشکی ایران تاکید کرد: هوش مصنوعی یکی از روندهای جدید در حوزه سلامت است که در بسیاری از موارد می‌تواند به کمک بیماران و تیم سلامت بیاید. از طرفی، تله مدیسین از طریق ارائه خدمات از راه دور می‌تواند منجر به کاهش هزینه‌ها، کاهش مسافرت‌ها و آسایش بهتر و بیشتر در دریافت خدمات شود و به نظر می‌رسد ترکیب این دو حوزه بتواند مزایای بیشتری برای تیم سلامت و بیماران ایجاد کند.
شیخ طاهری ادامه داد: ترکیب این دو حوزه موضوع جدیدی است که در چند سال گذشته و به‌خصوص بعد از کرونا رواج پیدا کرده است. دلیل انجام این مطالعه شناسایی روندهای نوظهور ترکیب این دو فناوری برای ارائه خدمات بهتر به بیماران بوده است.
وی با بیان اینکه کشورهایی چون آمریکا و اسپانیا در این عرصه پیشتاز هستند، افزود: در مطالعاتی که در دانشگاه علوم پزشکی ایران صورت گرفت، روندهای نوظهور ترکیب این دو فناوری در جهان مورد بررسی قرار گرفت تا مشخص شود در چه حوزه‌های پزشکی امکان اجرای این ترکیب فناورانه وجود دارد و نتایج آن در ارائه مراقبت‌ها به بیماران چگونه بوده است.
وی با بیان اینکه با برخی مراکز در حال مذاکره با برخی مراکز هستیم تا در صورت امکان، فناوری موردنظر را به صورت کاربردی در این مراکز طراحی کنیم، توضیح داد: تله مدیسین می‌تواند منجر به کاهش مراجعات، کاهش هزینه، راحتی بیشتر در دریافت خدمات برای بیماران شود.
دبیر هسته پژوهشی هوش مصنوعی و سلامت دیجیتال تاکید کرد: با هوش مصنوعی می‌توان سرعت ارائه خدمات، دقت خدمات را بیشتر و خطاها را کمتر کرد. بنابراین انتظار می‌رود که ترکیب این دو فناوری با هم بتواند مزایای زیاد برای بیماران فراهم کند همانطور که در مطالعات گذشته نیز تاکید شده است.
شیخ طاهری خاطر نشان کرد: هسته پژوهشی هوش مصنوعی و سلامت دیجیتال با وجود آنکه از سوی برخی متخصصان و دانشجویان درحال پیگیری است، تاکنون منابع و امکانات مشخصی نداشته و از منابع محدود موجود استفاده کرده است؛ در صورتی که پروژه‌های مربوط به فعالیت‌های این هسته نیاز به منابع و امکانات بیشتری دارد.
استاد گروه مدیریت و فناوری اطلاعات سلامت دانشگاه علوم پزشکی ایران ادامه داد: از آنجایی که فعالیت‌ها و لاین‌های پژوهشی این هسته به طور مستقیم در راستای اولویت‌های دانشگاه است، حمایت از چنین فعالیت‌هایی باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد.
منبع: خبرگزاری ایرنامنبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: هوش مصنوعی پزشکی از راه دور دانشگاه علوم پزشکی ایران دانشگاه علوم پزشکی ایران پزشکی از راه دور فناوری اطلاعات اطلاعات سلامت برای بیماران ارائه خدمات حوزه سلامت شیخ طاهری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۳۹۸۵۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شک و تردید سالم است، اما در پزشکی می‌تواند خطرناک باشد!
فرارو- وقتی صحبت از اعتماد عمومی به میان می‌آید در پزشکی بر سر دوراهی قرار داریم. پس از وقوع پاندمی کووید که علم را تحت الشعاع سیاست قرار داد جای تعجبی نیست که اعتماد به علم پزشکی روندی فرسایشی را طی می‌کند. در واقع، اعتماد به پزشکان از ژانویه ۲۰۱۹ میلادی به این سو به پایین سطح خود رسیده است. در نتیجه، افراد بیش تری به دنبال صدا‌های کمتر متعارفی در عرصه سیاست هستند که به باور‌های آنان نزدیک‌تر است و تمایل دارند آن صدا‌ها را بپذیرند. برای مثال، "رابرت اف کندی جونیور" از نامزد‌های انتخابات ریاست جمهوری باوری به واکسن ندارد و از جمله افراد بدبین نسبت به این موضوع قلمداد می‌شود. نتیجه برخی از نظرسنجی‌ها از حمایت دو رقمی از او حکایت دارد. این می‌تواند زنگ خطری برای علم پرشکی باشد.
به گزارش فرارو به نقل از نیویورک تایمز، این در حالیست که سیستم پزشکی در جلسات حضوری و هم چنین بولتن‌های بهداشت عمومی به اعتماد متکی است. بی اعنمادی می‌تواند پزشکان را به سوی فرسودگی شغلی سوق دهد و باعث بروز نتایج منفی‌ای برای بیماران شود که در صورت وجود اعتماد قابل اجتناب خواهند بود. زوال اعتماد به علم پزشکی و پزشکان تا حدی عامل افزایش نرخ سرخک در بین کودکان واکسینه نشده، عدم رعایت غربالگری سرطان توصیه شده و امتناع از مصرف دارو‌های پیشگیری کننده است. هیچ راه حل آسانی در این مورد وجود ندارد. اگر راه‌هایی برای بازگرداندن و تقویت اعتماد به بیماران پیدا نشود جان افراد بیش تری از دست خواهد رفت.
در مورد پزشکان امریکایی این بی اعتمادی فضای نسبتا تازه‌ای می‌باشد و پیش‌تر چندان موضوع بی اعتمادی به پزشکان مطرح نبود.
تردید نسبت به پزشکی معادل نیهیلیسم پزشکی نیست. داده‌های پشت دارو‌هایی که پزشکان تجویز می‌کنند و تصمیماتی که می‌گیریم نباید تنها در اختیار ما باشد. افراد حق دارند اعداد را بررسی کنند و در مورد ریسک و منافع خود تصمیم بگیرند. با این وجود، زمانی که این شک و تردید به ناباوری مذموم و جبران ناپذیر تبدیل می‌شود می‌بینیم که برخی از بیماران تصمیمات خطرناکی اتخاذ می‌کنند و زمانی که پزشکان با ناامیدی پاسخ می‌دهند این موضوع صرفا باعث جدایی و فاصله بیشتر بین پزشک از بیمار می‌شود.
اعتماد گاهی اوقات با ارائه واضح حقایق و ارقام قابل ترمیم است واقعیت آن است که اعتماد چیزی فراتر از توضیح اعداد است. پزشکان چیز‌هایی در مورد بدن به بیماران می‌گویند که قابل مشاهده نیستند. پزشکان تغییرات سبک زندگی و دارو را برای درمان یا پیشگیری از مشکلاتی که ممکن است توسط بیمار احساس نشوند توصیه می‌کنند. جراحان به نسخه عمیقی از اعتماد به نام قرارداد جراحی اشاره می‌کنند: این ایده که وقتی افراد زیر چاقو می‌روند به جراح خود اجازه می‌دهند که بدن شان را باز کند تا آنان را بهتر کند. این اعتماد را باید به دست آورد.
در مواقع اضطراری بیماران این فرصت را ندارند که انتخاب کنند به چه کسی اعتماد کنند و تصمیمات پزشکی باید عجولانه و حتی در کسری از دقیقه اتخاذ شوند. بنابراین، بخشی از کار پزشکان ایجاد رابطه سریع است. این تصمیم گیری زمانی که اعتمادی که پیش‌تر بین بیمار و پزشک وجود داشته اکنون از بین رفته دشوارتر می‌شود.
در پزشکی به ایده تصمیم گیری مشترک اشاره می‌شود که در آن تصمیمات پزشکی به طور مشترک توسط پزشک و بیمار برخلاف لحن پدرانه سالیان گذشته گرفته می‌شوند. در نتیجه، پزشک به بیمار خود نمی‌گوید چه کاری را انجام دهد در عوض اطلاعات لازم را به او ارائه می‌دهد تا بیمار بتواند مسیری را که برایش مناسب است انتخاب کند. اگر بیمار نخواهد یا نتواند آن چه را که پزشک مطرح می‌کند باور کند دانش پزشکی بی فایده می‌شود.
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟